26 Ocak 2010 Salı

ARKADAŞIM PRENSİPLERİMİZ OLSUN DİMİ? – 2

Ben rüya görmek istemiyorum artık. Bırakıcam. Kötü bi alışkanlık. Rüya görünce huzursuz uyanıyorum. Sanki biri iki saniye sonra öleceğimi söylemiş gibi kalkıyorum yataktan. Çılgın gibi atıyo kalbim. Fena bişey bu. Mutsuzluk çöküyo üstüme. Öyle sevgilinzden ayrıldığınızda ki yada milyarca lira borcunuz varmış gibi değil. Ne biliyim gecenin bi yarısı merak ettiğiniz bi filmi yada sevdiğniz bi diziyi izlerken canınız abur cubur çektiğinde, mutfaktaki bi çizi yada rafıls paketine elinizi attığınızda boş çıkması gibi bi mutsuzluk. Korkunç resmen.
Ya rüyanın uyanır uyanmaz üstümüzde bıraktığı yaşanmışlık hissi ve nerde olduğumuzu anlayamamız. Nerde olduğunu bilmemek delirtici bişey. Bi saniyeliğine olsa bile. Yemin ediyorum insanı ruh hastası yapan bu içinden çıkamadığımız bi saniyeler.
Bi de rüyaların bana kattığı fesatlık ve kıskançlık duygusu var. Birine bişi anlatırsınız yada bi olay olur onu, "Ben rüyamda görmüştüm biliyomusun." der. (Genellikle bunlar ananeler dedeler filan olur. Çoğunlukla ananeler olur. He soracaksınız bundan dolayı insan kıskanılır mı? Hele hele yaşlılar. E napıyım bana da olsun, benimde içime doğsun bişiler istiyorum.) Ya da gördükleri herşeyin kitaplarda tabiri vardır yada düzgün, insana huzur veren deniz yunus gibi şeylerdir gördükleri. Benim gördüklerimin ne manası var ne de huzur veriyo. Haliyle rüyada Pamela Anderson'la Rizeye seyahat ettiğimi görünce "noluyo lan!" diyorum kendime. Harbiden sıyırıyorum diye çok korkuyorum.
Ama bide şöyle bişey var. (Kendimlen çelişmediğim gün dişimi kırcam yemin ediyorum.) Rüya görmeyi istememe olayını genellemek, herkese yaymak doğru olmayabilir. Rüya görmekten keyif alan yada faydalanan (Rüyadan insan nasıl bi çıkar sağlayabilir valla bilmiyorum.) insanlar vardır elbet. Onlar gelip heyecanla anlatırlar gördüklerini. Çünkü gördükleri şeyde cevap ararlar. Meraklanırlar. Çünkü gördükleri şey normaldir. Anlatılabilirdir. Ama benim gibi en uçuk bilimkurgu ve absürd komedi filmlerinde yaşar gibi yada on numara bi şizofrenin hayallerinde yaşar gibi yada Kafka'nın Gregor'u olur gibi rüyalar gören insanlar için anlatacak bişey yoktur. Çünkü hem boştur hem de huzursuz edicidir.
Bende bunların üstüne diyorum ki rüya görmeyi bırakıyorum.Size ne kadar saçma gelip gelmediği umrumda değil. Bırakıyorum.
Herkese iyi uykular.
Tatlı rüyalar.
Tabi yerseniz. :)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder